In de natuurgebieden is goed zichtbaar, dat de waterstand hersteld is. Het is de afgelopen weken natter geweest dan gebruikelijk. Maar het heeft de natuur goed gedaan. In de Mariapeel was dat onlangs ook goed te zien. De vennetjes stonden weer op hun vroegere peil. Bovendien was goed zichtbaar dat het groen ook echt groen was. Genieten…
Zo maar in onze tuin. De Grote Bonte Specht. Hij komt ons, sinds we een cakeje hebben opgehangen voor de tuinvogels, regelmatig bezoeken. We denken, dat de Specht ergens in een bosomgeving op een paar honderd meter bij ons vandaan “woont”. Maar kennelijk is dit voor deze vogel gemakkelijk voer en waagt hij de vlucht naar de woonwijk. Super leuk om te zien natuurlijk. Vastleggen was niet al te gemakkelijk. Het diertje is steeds erg op zijn hoede.
We hebben de laatste tijd allerhande passanten in onze tuin. Maar de verschijning van deze Sperwer vond ik toch wel heel bijzonder. Deze jager had een mus weten te bemachtigen en een plekje achterin gevonden, waar hij zijn prooi op zijn gemak verschalkte. De Sperwer was totaal niet bang. Ook niet toen ik voorzichtig dichterbij kwam en foto’s begon te maken. Het gaf mij de kans om voor het eerst een dergelijke jager van zo dichtbij te kunnen vastleggen. Heerlijk!
Ik wist het ook niet, maar eekhoorntjes zijn enorm atletische diertjes. Deze week zijn we daar maar weer eens achtergekomen. We hebben een voederstation voor vogeltjes in de tuin. Naast wat vetbolletjes zitten er ook speciale pinda’s in een containertje. Eekhoorntjes zijn er gek op. In eerste instantie zag ik de pluimstaart in een boom achterin de tuin zitten. Even later begaf hij zich naar de paal met vogelvoerspulletjes. Behendig klom hij naar een mandje om zich vervolgens uit te strekken naar de container met pinda’s. Daar deed hij zich ondanks mijn aanwezigheid, minutenlang tegoed aan de eekhoornsnack. Toch maar een paar actiefoto’s gemaakt…
Sinds kort hebben we een voedersysteem voor tuinvogels. De laatste tijd is het dan ook een komen en gaan nu diverse tuinvogels hun buitenkansje op wat lekkers hebben ontdekt. Mijn persoonlijke favoriet is de Pimpelmees. Een kleurrijk en opvallend vogeltje waarvan de acrobatische toeren een genot zijn om naar te kijken. Ze laten zich niet zomaar fotograferen, maar met wat geduld lukt het uiteindelijk toch wel zoals je ziet…
Wanneer je de betekenis van “knoest” opzoekt betekent dit onder andere “uitwas aan een boom” of “harde houtplek”. Maar er kan ook iets groots in zijn soort mee bedoeld worden. Nou enfin, deze knoesten zijn te vinden in het waterlandschap van de Maas, in de buurt van Wanssum. Prachtige exemplaren met heel veel karakter. Geen idee hoe oud ze zijn. Ze vallen in ieder geval wel op. Te zien vanaf het viaduct wanneer je door het centrum van Wanssum rijdt.
De oevers en uitlopers van de Maas hebben als je goed kijkt veel te bieden. Op verschillende plekken in de omgeving van Wanssum worden de ze verbreed. Bij hoogwater kunnen ze onderlopen en gedurende de overige periode bieden ze mogelijkheden voor vogels en wandelaars. Omdat ze speels aangelegd zijn meandert het water als het ware door het landschap. Mooi ook om met de camera te verkennen zoals je ziet…
Sommige bomen hebben bijzondere vormen. Zo ook dit verweerde en met mos begroeide exemplaar. Hij stond al een tijdje op mijn verlanglijstje om te fotograferen. Mijn camera was echter in de reparatie, dus ik was er nog niet aan toegekomen. Gisteren had ik mijn toestel weer terug en heb ik hem maar eens gefotografeerd. Hij lijkt met een soort kromming uit de grond te komen, maar dat is natuurlijk niet zo. Het is waarschijnlijker dat hij het tijdens stormachtig weer een keer begeven heeft en op deze manier verworden is. Heb je zelf ook voorbeelden van dit soort exemplaren?
Even mijn “flappers” strekken moet deze Nijlgans gedacht hebben toen hij me met mijn camera voelde naderen. Het had net gesneeuwd en dus zochten deze gans en zijn familieleden naar beschutting en wat te eten. Een paar weken geleden (toen ik de foto maakte) was het weer immers bar en boos. Ik probeerde de foto te maken, terwijl ikzelf op ooghoogte bleef. Dat leverde me een paar koude handen en natte knieën op. De foto maken lukte aardig, maar hij moest uiteindelijk niets van me hebben en bleef “op gepaste afstand van me vandaan”.
Figuram Lumina 