Vanochtend was het licht heerlijk. De hele atmosfeer was prettig. Het was hier en daar nog een beetje mistig, terwijl de zon haar best deed om door te breken. Wanneer je daar ook nog het element water aan toevoegt is de kans op een mooie plaat optimaal. Ik ging daarom vanochtend lekker op tijd naar Wellerlooi. Je vindt daar veel groen, water en vogels. Een mooie plek om te zijn dus. Ik heb er verschillende opnames gemaakt. Het licht was prachtig….
Degenen die mijn blog wel eens vaker bezoeken weten het. Ik kom graag op Landgoed Geijsteren. Ik woon er niet ver vandaan, dus dat is heel praktisch. Maar het is er vooral prachtig en je komt er tot rust. Vorige week ging ik er in alle vroegte naar toe en fotografeerde er de rustieke boerderij vanuit een voor mij nieuw perspectief. Toen ik naar mijn plek liep om de foto te kunnen maken moest ik me een weg banen door hoog en nat gras. Achteraf was ik kletsnat. De muggen hadden trouwens ook direct in de gaten dat er wat te halen viel. Uiteindelijk toch een leuke plaat kunnen maken met een lekker leeg hoofd als resultaat.
Nikon D750 ƒ/8. 1/20. 16 mm. ISO 100
Wanneer je de betekenis van “knoest” opzoekt betekent dit onder andere “uitwas aan een boom” of “harde houtplek”. Maar er kan ook iets groots in zijn soort mee bedoeld worden. Nou enfin, deze knoesten zijn te vinden in het waterlandschap van de Maas, in de buurt van Wanssum. Prachtige exemplaren met heel veel karakter. Geen idee hoe oud ze zijn. Ze vallen in ieder geval wel op. Te zien vanaf het viaduct wanneer je door het centrum van Wanssum rijdt.
De oevers en uitlopers van de Maas hebben als je goed kijkt veel te bieden. Op verschillende plekken in de omgeving van Wanssum worden de ze verbreed. Bij hoogwater kunnen ze onderlopen en gedurende de overige periode bieden ze mogelijkheden voor vogels en wandelaars. Omdat ze speels aangelegd zijn meandert het water als het ware door het landschap. Mooi ook om met de camera te verkennen zoals je ziet…
Na een nachtje ijskou, kwam ik deze plek tegen in de buurt van Emmen. Een kleine steiger met aanlegpalen. De zon stond laag en de wind was snijdend koud. Ik durfde het ijs niet op te gaan om een lager blikveld te krijgen. Daarvoor was het gevoelsmatig nog veel te onbetrouwbaar. Dus plaatste ik mijn statief op het laagst mogelijke punt in de diepe sneeuw van de oever. IJskoud was het en slechts met moeite kreeg ik de instellingen van mijn camera zoals ik ze wilde hebben. Uiteindelijk maakte ik maar een tiental opnamen. Onderstaande foto was uiteindelijk voor mij het exemplaar met de beste compositie. In zwart-wit kwam het ijskoude plaatje wat mij betreft het beste tot zijn recht…
Toen het vanmorgen licht werd en ik naar buiten keek, ontwikkelden zich prachtige wolkenluchten. In het begin waren er zelfs rode kleuren zichtbaar. Ik ben naar een ven in Wellerlooi gereden en heb er deze landschapsfoto’s gemaakt. Ze zijn gemaakt vanaf verschillende oevers zoals je kunt zien. Het was erg fris, dus het bedienen van de camera werd na een half uurtje wat lastig. Maar het was genieten geblazen. Mooi Nederland…
Dit weekend was het weerbeeld wat somber en grauw. De mooiste foto’s maak je kennelijk met dit soort dagen heb ik me wel eens laten vertellen. Dus ging ik er in alle vroegte op uit om een plaatje te schieten van het Schaartven in Overloon. Ik dacht dat ik alleen was, maar er bleek al iemand met zijn vishengel in de weer te zijn. Ondanks het feit, dat deze “watersporter” op een flinke afstand van me vandaan was, merkte ik hem op vanwege een rammelend geluid. Ik denk dat hij aan het schudden was met een plastic bakje, zoekend naar geschikt vismateriaal. Dan heb je meteen een beeld hoe ontzettend stil het was. En dat is meteen het mooie aan het maken van een dergelijke landschapsfoto. Even alleen zijn in de stilte van de natuur…
Deze prachtige kapel neemt al eeuwenlang een centrale plek in op het Landgoed Geijsteren. Naast de kapel staan een even oude waterpunt en een grenspaal die dateert uit 1551. Ik heb hem al eens van binnen mogen fotograferen. De link naar dat artikel vind je hier. Uiteraard staat het pand op de monumentenlijst en verkeert nog steeds in verrassend goede staat.
Het pand kent ook de nodige verhalen. Naar zeggen trouwden hier vroeger op donderdag, de aanzienlijken. In 1713 werd een inwoner van Swolgen veroordeeld om op drie achtereenvolgende donderdagen met een wit laken (doodskleed en kleed van Vrouw Holle) over zijn hoofd naar de Willibrorduskapel te gaan. Ik kom regelmatig op het landgoed, maar vind het steeds heerlijk om de kapel tijdens mijn wandelingen weer aan te treffen.
Het buitengebied van Venray is prachtig. Als je goed kijkt is er van alles te zien. Zo zijn er tal van kwekerijen met verschillende gewassen. Ook in de herfst zijn ze prachtig. Ik kan altijd erg genieten van de rechte kijklijnen. Zo ook in deze foto…
